Δίκη για την φωτιά στο Μάτι: Ξεσπά επιζώσα της τραγωδίας – «Η ατιμωρησία και η συγκάλυψη ζουν και βασιλεύουν»

Ξεχειλίζει η οργή των συγγενών και φίλων των 104 ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους στο Μάτι, αλλά και των επιζώντων που βίωσαν τον πύρινο εφιάλτη, και βρέθηκαν σήμερα στην δεινή θέση να ακούσουν την απόφαση του δικαστηρίου, για τις ποινές που επιβλήθηκαν στους 6 καταδικασθέντες, οι οποίες μετατράπηκαν σε χρηματικές.

Της Κωνσταντίνας Χαϊνά

Η κα Κατερίνα Μαλά, επιζώσα της τραγωδίας, μιλώντας στο enikos.gr με αφορμή την απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας, έκανε λόγο για ένα «επιτελικό κράτος, το οποίο έχει καταντήσει να έχει πάρει μορφή παρακράτους, απλώνοντας πλοκάμια παντού. Όλη αυτή η ιστορία είναι ένα παιχνίδι, με την Δικαιοσύνη να αποτελεί έναν βασικό παίχτη».

Σημειώνεται πως οι καταδικασθέντες που έλαβαν την υψηλότερη ποινή φυλάκισης, θα χρειαστεί να καταβάλουν περίπου 40.000 ευρώ ως χρηματική ποινή, γεγονός το οποίο προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις. «Νιώθω πάρα πολύ μουδιασμένη. Τόσο καιρό, όσο άκουγα “να δεις που στο τέλος δεν θα γίνει τίποτα”, γινόμουν έξω φρενών. Κι όμως, αυτό ζήσαμε σήμερα. Μάλλον και για το Μάτι δεν έφταιξε κανείς».

Όπως λέει η κα Μαλά, αυτό που «φώναζαν» εδώ και 6 χρόνια τόσο οι συγγενείς των θυμάτων, όσο και οι επιζώντες, είναι πως δεν επρόκειτο μόνο για την δικαίωση της μνήμης των ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους, και αυτών που αναγκάζονται να ζουν «τραυματισμένοι», αλλά και για να «εξασφαλιστεί λίγη περισσότερη ασφάλεια για τα παιδιά μας. Νομίζω ότι σήμερα αποτύχαμε τελείως με αυτή την απόφαση, συγχαρητήρια. Βιώνω έναν εξευτελισμό. Η ατιμωρησία και η συγκάλυψη ζουν και βασιλεύουν, είναι πολύ ισχυρές. Όσο ζω και όσο τα παιδιά μου είναι δίπλα μου, δεν θα σταματήσω να παλεύω για αυτά και να “φωνάζω”, γιατί αυτό είναι το καθήκον μου».

Σήμερα, εντός της δικαστικής αίθουσας, ήταν, όπως λέει, σαν να ξαναζεί εκείνο το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου του 2018, όπου η πύρινη λαίλαπα σκόρπισε τον θάνατο στο Μάτι. «Εγώ ντρεπόμουν. Κοιτούσα αυτές τις μάνες που έχασαν τα παιδιά τους και ντρεπόμουν. Δεν πρέπει κανείς να κοιμάται ήσυχος. Το Μάτι, τα Τέμπη, η Μάνδρα, η Κυριακή που έχασε την ζωή της μπροστά από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων, κι άλλα τόσα περιστατικά, έχουν όλα έναν κοινό παρονομαστή. Την ατιμωρησία και την επιβράβευση της “μη ανάληψης της ευθύνης”.

Με πήρε η κόρη μου τηλέφωνο, και μου λέει “τι έγινε ρε μαμά;”, και οι μοναδικές λέξεις που μου βγήκαν να της πω ήταν “συγγνώμη ρε Αφροδίτη. Αυτοί είμαστε, συγγνώμη”. Τα παιδιά μας δεν είναι ασφαλή πουθενά, ούτε σε ένα νησί, σε ένα βουνό, σε μία φωτιά, σε έναν σεισμό, στα τρένα, πουθενά. Είναι ντροπή αυτό που συνέβη σήμερα».

Πηγή: www.enikos.gr