Νίκος Μαρκέας: «Τα ρολόγια…»

Ο Νίκος Μαρκέας είναι Αριστούχος Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών:

«Διαβάζω στα σχετικά έντυπα τις διαφημίσεις για τα ρολόγια και με κυριεύει ανατριχίλα. Θαυμάζω τα μεγαλεία της τεχνολογίας και συνάμα απορώ. Πού άραγε θα φθάσουν η επινοητικότητα, η φαντασία και η δημιουργική ικανότητα του homo sapiens;

Κυκλοφορούν ρολόγια σε μικρότερες διαστάσεις από τα παλιά, ευκολοφόρετα, που ταιριάζουν σε κάθε λογής καρπούς, φιλικά ώστε να σε συντροφεύουν στην οποιαδήποτε δραστηριότητα. Η φωτεινή οθόνη τους χαρίζει ευκρίνεια και δεν κουράζει το μάτι, τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα. Είναι φτειαγμένα από ανοξείδωτο χάλυβα και παρέχουν ένα σωρό από υπηρεσίες: φορτίο άσκησης, πρόοδο αποκατάστασης, διακυμάνσεις καρδιακής συχνότητας, εξειδικευμένα σχόλια, μέτρηση βημάτων, υπολογισμό θερμίδων, διάρκεια και ποιότητα ύπνου, ξυπνητήρι, έλεγχο μουσικής, πρόγνωση καιρού και άλλα πολλά…

Για να είμαι ειλικρινής, εμένα προσωπικά με τρομάζει αυτό το «και άλλα πολλά». Κυρίως τα αποσιωπητικά! Φοβάμαι ότι κάποιοι παρακολουθούν την κάθε μου κίνηση. Ποιοι; Ίσως ο «Μεγάλος Αδερφός». Και τρομάζω περισσότερο όταν φαντάζομαι πως διαβάζει ακόμα και τις σκέψεις μου, τα γούστα μου, τις προτεραιότητες και τα «θέλω» μου. Και επεμβαίνει απρόσκλητος, όποτε το ρολόι το επιτρέψει.

Στην ταινία του 1945 «Ο Άγνωστος», στην οποία πρωταγωνιστούν οι Όρσον Γουέλς και Έντουαρντ Ρόμπινσον, η παρανοϊκή εμμονή με τα ρολόγια ενός εγκληματία πολέμου που φυγαδεύεται έχοντας πλαστή ταυτότητα και ψεύτικο όνομα, τον παγιδεύει στο τέλος.

Φέρνω στη σκέψη μου τον Πάαβο Νούρμι, τον «ιπτάμενο Φινλανδό», τον τρανότερο μετά τον Καρλ Λιούις αθλητή στίβου του 20ου αιώνα. Στη διάρκεια της θητείας του, με πλήρη στρατιωτικό εξοπλισμό και με βαριές αρβύλες στα πόδια ο Νούρμι έτρεχε πίσω από τα τελευταία βαγόνια των τρένων για να βελτιώσει τη φυσική του κατάσταση. Και δεν εγκατέλειψε ποτέ το χρονόμετρο από το χέρι. Το μικροσκοπικό αντικείμενο ήταν πάντα ο πιστός σύντροφος και ταυτόχρονα ο μεγάλος του αντίπαλος.

Είχα ανέκαθεν πρόβλημα με το λουράκι. Κοβόταν συχνά κι εγώ σαν απάντηση πέταγα το ρολόι. Και χωρίς αυτό, νιώθω ελεύθερος…»

Πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ